
Hacıbebek köyü ahalisi, Osmanlı arşivlerindeki belgelere göre 1864’te devlet tarafından buraya iskân edilmiştir. Bu iskân sırasında Aşağı Kılıçlı ve Hacıbebek köyünün 156 hane olduğu kayıtlıdır. Bunlar Kayseri’nin Pınarbaşı ve Sarız tarafından gelen Avşarlardan oluşmaktadır. Bu köy bölgenin en zengin ve meşhur ağalarından olan Hacıbebekoğullarının Hacıağalar Mahallesi
oturdukları köydür. Bunun yanında Yozgat’tan, Hatay’dan gelen sülaleler de vardır. Ayrıca, Fettahoğullarına mensup aileler de bulunmaktadır. Köy, 1868-1873 tarihlerinde, Nadirli Aşireti’ne bağlıdır. Daha sonraki salnamelerde Hacıbebek ismi kaydedilmemiştir. Köyün ismi, ilk kuruluşunda Hacibebekoğlu ailesinin büyüğü olan Hüseyin Ağa isimli şahıstan dolayı Hüseyinağa köyü olarak anılmıştır. Daha sonra ismi Hacıbebek köyü olarak değiştirilmiştir. Köyde ağa konakları mevcuttur. Hacıbebek köyünün nüfusu 2015’te 752 iken 2018’de 804’e yükselmiştir. Köyde iki tane Kıbrıs gazisi bulunmaktadır. Köyün gelenek ve görenekleri çoğunlukla İç Anadolu ile benzerlik gösterir. (Kayseri, Kırşehir vb.) Ova köyü ve iş imkânlarının olmasına rağmen okuma oranı yüksektir. Köyün doğusunda dağ, güneyinde Balıkalan ve Minehöyük köyleri, kuzeyinde Çobantepe köyü, batısında ise Türkoğlu ilçesi yer almaktadır. Köyü ön plana çıkaran en önemli özelliği, sulu tarım alanının geniş olmasıdır. Köyün belli başlı geçim kaynağı tarım ve hayvancılık ile fabrikalarda işçiliktir. Ayrıca köyün etrafındaki dağlardan krom madeni çıkarılmaktadır. Köylülerden öğrenilen bilgilere göre bu köyde üç höyük bulunmaktaymış. Bu höyükler, köyden Minehöyük köyüne giden yolun alt tarafında kalmaktadır. Birinin ismi Sergeninaltı Höyük’tür. Diğer höyük köy mezarlarının da bulunduğu Dişece Höyük’tür. Dişece Höyük, Türkoğlu ovasındaki höyüklerin özelliğini taşımaktadır. Höyük bir zamanlar önemli bir yerleşme yeriymiş. Höyük üzerinde Osmanlı Türkçesiyle yazılmış pekçok mezar taşı bulunmaktadır. Bu mezar taşlarında Hacıbebekzadeler, Rişvanoğlu, Maraşlı Karcıoğlu gibi isimler kazılıdır. Mezarlar oldukça bakımlı ve gösterişlidir. Taşların üzerindeki yazı ve süslemelerden özel ustaların elinde işlenmiş olduğu anlaşılmaktadır. Mezarların kimisi H 1307, H 1332 tarihlidir. Eski mezarların yeniden yapıldığı görülmüştür. Bunun da sebebi, artık defin yapılması yasaklanan bu höyükte yakınlarının mezarları olan şahısların onların kaybolmasını önlemek amacıyla bakım yapmalarıdır. Hacıbebek ahalisi mezarlıklarına önem vermektedir. Köyün ilköğretim okulunun ilkokul kısmında 5 derslik, 1 müdür, 5 öğretmen bulunmakta ve 67 öğrenci öğrenim görmekte; ortaokul kısmında 4 derslik, 1 müdür yardımcısı, 6 öğretmen bulunmakta ve 59 öğrenci öğrenim görmektedir. Maraş Millî Mücadele döneminde Türkoğlu’ndan Bekir Kiraz hatıralarını şu şekilde nakletmiştir: Köyü Fransızlar bastı, erkekleri topladı, mezar kazdılar. Sonra herkesi kendi kazdığı mezarın başına getirdiler ve öldürdüler, içine attılar. Bana da bu mezarların toprağını attırdılar. İşim bitince ekmek verdiler, “Ye!” dediler. Ben kuru ekmeği kemirirken içeri çavuş girdi. “Daha ekmek mi yeyin ulan!” diye ayağı ile çeneme vurmaya başladı. Ermeni çavuş ekmeği elimden aldı ve köyden çıktık. Sırtımda bir tuman vardı. Ben yayan, onlar atlı epey yol aldık. Tam o sırada çeteler baskın yaptı. Onlar can derdine düşünce ben çalıların içine atladım. Çeteler geri çekildi. Ama ben onların akıllarına dahi gelmedim. Onlar gidince de ben bizim köye döndüm… Hacıbebek köyüne geldiğimde kimseleri bulamadım. Eve gittim ki anam evde iki gözü iki çeşme beni bekliyor. “Ana köylüler nerde?” dedim “Kaçtılar yavrum ben de seni bekledim.” dedi. Günler sonra Maraş’ta kıyamet koptu. Önce Fransızlar, ardından çeteler geçtiler buradan. Daha sonra yine çeteler geçti. Bu sefer gidenler “Biz kurtulduk ama daha kurtulamayanlar var…” diyorlardı. Antep’e gittiler akın akın… Fransızlar Maraş’ı terk edip Türkoğlu üzerinden İslâhiye’ye çekildikten sonra Kılıç Ali Maraş’a girmiştir. Maraş’ta düzeni sağlayıp organizeyi sağladıktan sonra, düşmanı daha ilerilere atmak için İslâhiye’ye doğru harekete geçmiştir. Bu amaçla Kılıç Ali; Türkoğlu, Şerefoğlu, Hacıbebekli köylerinden topladığı kuvvetleri müfrezesine katarak Keferdiz üzerine hareket etmiştir. Kumandan Morbiyo 16 Şubat 1920 tarihinde Adana’daki Ferda gazetesine verdiği mülakatta, Maraş Harbi sırasında şehri müdafaaya gelen Maraş köyleri çetelerinin çok çetin olduğundan bahsetmektedir. Köy; ilçe merkezine 7 km, il merkezine ise 31 km uzaklıktadır. Köye Türkoğlu’ndan direkt olarak ulaşılabildiği gibi Türkoğlu-Narlı yolundan Çobantepe köyü üzerinden ve Minehöyük-Balıkalan köyü üzerinden de sağlanabilir. Türkoğlu’ndan gelen yol tamamen asfalttır. 1. kat asfalt yol, 2006 yılında Köydes Projesi kapsamında yapılmıştır.




KAYNAKÇA:
https://biruni.tuik.gov.tr Erişim tari-
hi: 18.07.2019.
https://www.facebook.com/pho-
to.php?fbid=2331416893770061&
–
set=pcb.2331417280436689&t-
ype=3&theater Erişim tarihi:
14.10.2019
https://www.turkoglu.bel.tr/ha-
cibebek-mahallesi/ Erişim tarihi:
18.07.2019
Mustafa ÖZER, Hacıbebek İlkokulu
Müdürü, 18.07.2019.
Osmanlı Salnamelerinde Maraş Sanca
–
ğı: 1284-1326 / 1867-1908,
C.I, Haz.
Said Öztürk, Kahramanmaraş 2006,
s.112, 148, 192, 233, 276, 315.
Tarihi, Coğrafyası ve Kültürü ile Tür
–
koğlu,
Ankara 2009.
Yalçın ÖZALP,
Gazilerin Dilinden
Millî Mücadelemiz,
Ankara 1986.
s.145-146.
Yalçın ÖZALP,
Mustafa Kemal ve Millî
Mücadelenin İlk Zaferi,
Semih Ofset
Matbaacılık, Ankara 1984. s.240, 246.
KEMALETTİN KOÇ
(ansiklopedi.ksu.edu.tr)