Kendinizi tanıtır mısınız? Arif Taşkale kimdir?
1934 yılında Afşin’de doğdum. 1947 yılında Afşinbey İlkokulunu bitirdim. Ortaokulu Afşin’de, liseyi Adana Ziraat Lisesinde bitirdim. Liseyi bitirdikten sonra Afşin’e stajyer ziraat teknisyeni olarak atandım. Daha sonra Kayseri, Kırşehir, Edirne, Uşak, Kırklareli ve Tekirdağ’da görev yaptım. En son Lüleburgaz’da şube başkanı olarak 1992 yılında emekli oldum. Şu an Afşin’de memleket özlemini gideriyorum. Biri avukat, biri ilahiyatçı, birisi de hâkim olmak üzere üç çocuğum var. Dağlar isimli bir şiir kitabım var.
Şiire nasıl başladınız?
Ortaokulu bitirdikten sonra başladım. Adana Ziraat Lisesinde yatılı kaldım. Babamın gönderdiği para yetmiyordu. Arkadaşlara bisküvi ve lokum karşılığında aşk şiirleri yazdım.
Şiir nasıl yazılır?
Şiir yazmak için ilham gelmesi ve duygusal olmak gerek. İlham geldi mi, tulum gibi şişersin ve yazdıkça inersin. Kalem kendiliğinden dökülür yazmaya.
Şiir nasıl olmalıdır?
Şiir anlam yüklü olmalıdır. Okuyucuyu etkilemelidir. İnsanların dertlerini, sıkıntılarını dile getirmelidir. Şiir bir bütün yekpare olmalıdır.
Gurbette 40 yılınız geçmiş, yazmanıza etkisi oldu mu?
Olmaz mı? Şairliğimi gurbete borçluyum. Gurbet insanın içini yakar, kül eder. Düşünebiliyor musunuz? Annemin ölümünü üç ay sonra Afşin’e geldiğimde öğreniyorum. Rahmetli anacığım nur içinde yatsın. Benim üzülmemem için haber vermeyin demiş son nefesinde. Gel de şiir yazma?
Gurbeti çekmeyen bilmez
Gözlerinden yaş eksilmez
Hasta olsan kimse gelmez
Gurbet elde, gurbet elde
Bulamazsın candan yoldaş
Hasret çeker bacı kardaş
Mezarına dikilmiş taş
Gurbet elde, gurbet elde
ESERLERİ:
-Dağlar (şiir)
-Sancı (şiir)
BAŞKA
Şu yalan dünyada neyimiz kaldı
Gök kubbede hoş bir sedadan başka
Doğmuştur her canlı mutlaka ölür
Aranır mı muim Huda’dan başka
Dileğim bu dostluk ebedi kalsın
Gönüllerde sevgi saygılar dolsun
Atışmamız bitti hayırlı olsun
Sözler mecazidir nidadan başka
Dokunmadık gönül denen makbere
Dokunsak yüzümüz gelirdi yere
Ne kırıldık ne de kırdık bir kere
Bal lezzeti kaldı gıdadan başka
Kinler unutulur sevgiler kalır
Her gün her dakika ömür azalır
Fani insanlarız elden ne gelir
Rahmeti rahmana duadan başka”
