Kendinizi tanıtır mısınız? Osman Konak kimdir?
1929’da Afşin’in Arıstıl (Bakraç) (köy oldu, kasaba oldu şu an mahalle oldu) dünyaya geldim. Askerde okuma yazmayı öğrendim. İlkokulu dışarıdan bitirdim. 8 yaşında babamı kaybettim. Babamdan kalan bir çift öküzün peşine düştüm. Diğer kardeşlerimin bakımını üstlendim. Kıraç tarlalarla boğuşarak çiftçilik ve çobanlık yaptım. Termik santralında çalıştım. Çukurova’da pamuk topladım. Ege’de inşaatlarda çalıştım. PTT ‘den emekli oldum.
Gurbette çok bulunmanız şiirlerinize yansıdı mı?
Evet. Eşten, çocuklardan ve memleketten ayrı kalmak, insanın içini kor ateş gibi yakar. Geceleri uyku girmez gözüne, yediğin lokmadan tat alamazsın.
Gurbet hatırıma düştü dururken
Bağladım sırtıma kürekle yorgan
Maraş, İslahiye, Kırıkhan derken
Reyhanlı’yı Antakya’yı gezmem var
* * *
Yıllarca evimden ayrıldım çoktan
Gözüm görmez oldu kan ağlamaktan
Akşam olsa dahi bu yolculuktan
Artık dönmeyelim geri be kaptan
İlk şiirinizi ne zaman yazmaya başladınız?
Okuma yazma bilmiyordum. (Onun için de çocuklarımın hepsini okuttum.) İlk şiirimi tarlada babadan kalma bir çift öküzümüz ölünce söyledim.
İstendiği zaman şiir yazılabilir mi?
Şiir yazıyorum diye şiir yazılmaz. Şiir duygu ve anlık bir mevzu. İlham geldiği zaman da durmaz. İlham sancısıyla gelir yazdıkça çıkar…
Yeni nesil şairlere ne gibi önerileriniz var?
Öncelikle şiiri sevmeleri gerek… Bol bol şiir dinlemelerini ve okumalarını tavsiye ediyorum.
Şiir yazmanıza etki eden birisi oldu mu?
Hafız Rahmi ve Karacaoğlan’dan etkilendim. Şiirlerini ezberledim.
Şu an ne yapıyorsunuz?
Emekliliğin verdiği rahatlıkla günlerimi evime ve şiirime verdim.
Osman Konak’ın yayımlanmış eserleri: Gönül Irmağı (şiir), Sen Ol (şiir)
ŞEHİTLERE!
Üzülme şehitsin ey garip mezar,
Öcün düşmanlara kalmasın yeter.
Nice çiçeklerin boy verir uzar,
Zalimler koparıp yolmasın yeter.
Sana el sallıyor nazlı sunalar,
Gözleri sürmeli eli kınalar,
Şad olsun bacılar nazlı analar,
Gözlerine yaşlar dolmasın yeter.
Mehmet haykırırsa yerle gök inler,
Alçakça düşmanlar sinsice dinler,
Her köşede nöbet bekler şahinler,
Kargaların sesi gelmesin yeter.
Osman KONAK yurdu sevmek merağım,
Vatanımın kölesiyim çırağım,
Yükseklerde dolansın bayrağım,
Ayyıldızlı rengi solmasın yeter.
YASEMEN
Bülbüller de düşer aşkın narına
İsterse dikende ötsün Yasemen
Gel gel diye kucak açmış yarına
Sevenlere sen umutsun, Yasemen
Sarı saçlar kıvrım kıvrım yüzünde
Gamzelerin al yanağın izinde
Avcıların nişanı var gözünde
Kirpiklerin nöbet tutsun, Yasemen
Cana candan yakın sevenler varken
Rüzgârlar zülfünü dağıtmış erken
Yıldızlar gizlenir sen yükselirken
Gözlerdeki ak bulutsun, Yasemen
Örtüyü başından kaldırma nolur
Beni bir aleme daldırma nolur
Taze çiçekleri yoldurma nolur
Meyvesi dalında yetsin, Yasemen
Gümüş tarağın altın mı taştın
İbrişimden nazik, ipekten hastın
Cevahirci desem elmastan üstün
Hem yakutsun hem zümrütsün, Yasemin
Osman Konak hayran doğu ile batı
Güzel kibirlenmez gel olma katı
Korkarım ki süremezsin hayatı
Yakın mutluluğa gitsin, Yasemin
